20 yıl önce seramik yaparak sanatla tanışan fen bilgisi öğretmeni Fisun Aksu, son 7 yıldır da mozaik üzerine yoğunlaşmış. Kerpetenle çalıştıklarını, cam, seramik, taş, mineral gibi malzemeler kullandıklarını hatırlatan Aksu, "Ellerimiz sürekli yaralanıyor. Tetanoz hastalığına yakalanmamak için iğne oluyoruz." diyor.
Mozaik yaparken kendini çok özgür hissettiğini anlatan Aksu’nun ünlü ressamların meşhur tablolarını mozaik yaptığı eserlerinin yanı sıra soyut çalışmaları da var.
2006 yılında öğretmenlikten emekli olan Emire Madran ise mozaik yaparken elinin kesildiğini ve dikiş atıldığını anlatıyor. Mozaik tutkusu sayesinde bu tür acılara katlandığını dile getiren Madran, mozaik yapma başlama hikayesini şöyle anlattı: "Emekli olunca sıkıldığım zaman arayışa girdim ve mozaikle tanıştım. Camın çok hassas, kırılgan ve renkli bir dünyası var. O büyülü dünya beni içine çekti. 3 yıl kursa gittim. 8 yıldır mozaikle ilgileniyorum. Evi kirletiyorum, eşim ve kızım katlanıyorlar. Eğer bir tasarım yapacaksam aklıma geldikçe gece bile olsa kalkıp yapıyorum."
Çinli bir ressamın bir genç kızın yüzünü gösteren tablosunu mozaikle yapabilmek için 5 ay her gün 9’dan 5’e kadar çalıştığını ifade eden Madran, "Yüz hatlarını yaparken mikro mozaik kullanıyoruz. Camlar 4 milimden büyük değil. Çok zorlandım. Gözlerdeki ifadeyi vermek, zaman ve emek istiyor." diye konuştu.
Aksu ve Madran, mozaik eserlerini, Ankara Vakıf Eserleri Müzesi’nde açtıkları sergide görücüye çıkardı. Sergi 30 Eylül’e kadar açık kalacak.