İMALAT-HANE desteğiyle üretilen yeni çalışmaların da yer aldığı sergi, doğanın kendi kendini koruma stratejilerinden ilham alarak, dönüşüm, dayanıklılık ve yeniden var olma hallerini mercek altına alıyor.

"TunState": Doğanın Kendi Kendini Koruma Stratejilerinden İlham Alan Canlı Bir Ekosistem

Aslı Çavuşoğlu'nun uzun yıllardır geliştirdiği anlatı dünyasını besleyen "TunState" sergisi, sadece bir üretim pratiği değil; aynı zamanda bozulma, bekleme, direnç ve dönüşüm kavramlarını ele alan canlı bir ekosistem olarak kurgulanıyor. Sanatçının geçmiş işleriyle kurduğu diyaloğu sürdürerek geleceğe dair yeni bir sorgulama alanı açan bu özel proje, ilk olarak 2022 yılında Torino'daki Barriera'da gösterilmiş ve ardından 2023'te Meksika'daki Museo Jumex'te farklı işlerle genişlemişti.

Bursera Ağacından Tardigrad'a: Malzeme ve Kavramsal Derinlik

Çavuşoğlu'nun sergideki üretimleri, 2018 yılında Meksika'da karşılaştığı bursera fagaroides adlı ağacın kabuklarıyla başlayan bir sürece dayanıyor. Bu ağacın kabukları, sanatçının elinde zamanın izini taşıyan hassas birer nesneye dönüşüyor. Sergide, bu doğal malzemenin el yapımı kâğıda evrilerek dönüştüğü eserler; zorlu çevresel koşullara karşı hayatta kalmak için metabolizmasını askıya alan mikroskobik bir canlı olan Tardigrad'ın girdiği “tun” durumuyla paralel bir görsel ve kavramsal karşılık sunuyor.

Sergi adını da bu "tun" durumundan alıyor. İMALAT-HANE'nin dış cephesinde izleyiciyi karşılayan Tardigrad figürü, serginin düşünsel yapısına açılan kapılardan biri olarak öne çıkıyor. Doğal malzemelerin bir araya gelişi, sanatçının işlerinde sıkça rastlanan tarih, bellek ve dönüşüm katmanlarını görünür kılıyor.

Sergi Tasarımında Geri Dönüştürülebilir Malzeme Kullanımı: Bursa'nın Endüstriyel Dokusuna Atıf

"TunState", tüm çokyönlülüğü ve kapsayıcılığıyla, serginin, üretimlerin, malzemenin, metinlerin ve sanatçının kendi başkalaşım hallerini düşünmeye bir davet niteliğinde. Serginin sahnelemesi, Jorela Karriqi tarafından kurulan Studio VETA ve Çavuşoğlu'nun yakın bir diyalog içinde kurgulanarak, tasarım pratiğinde çoğunlukla arka planda kalan %100 geri dönüştürülebilir kağıt bobinlerinin kullanımı etrafında şekilleniyor.

**"TunState"**te bu unsurlar, iç mekânda eserler için yalnızca destekleyici bir yapı oluşturmakla kalmıyor, aynı zamanda binanın dış cephesine uzanarak serginin mekânsal tahayyülünü dışa doğru genişletiyor. İskele mantığıyla yerinde monte edilen bu hafif, kolay yönetilebilir ancak beklenmedik ölçüde dayanıklı bileşenler; geçici, esnek ve hassas bir inşa sürecine olanak tanıyarak serginin kırılganlık, direnç ve geçicilik üzerine yürüttüğü sorgulamaları destekliyor.

Bursa'nın endüstriyel dokusunda, özellikle tekstil ve kağıt sektörlerinde genellikle ambalaj malzemesi veya yan ürün olarak dolaşan bu tüplerin burada yeniden bağlama oturtulması, kullanım ve yeniden kullanım arasında hızla işleyen maddesel bir döngünün mekânsal ifadesine dönüşerek "TunState"in dönüşüm ve yenilenmeye dair düşüncelerine güçlü bir yankı bırakıyor.